وقتی داداشم منو می‌رسوند، بهم گفت شماره‌ی ماشین جلویی که تاکسی بود رو تو ذهنم نگه دارم تا موقع برگشت تاکسی بگیرم. ولی من بعد از تموم شدن کارهام فقط به سمت ایستگاه تاکسیا رفتم و وقتی دیدم خالیه، تصمیم گرفتم تا خونه رو پیاده برم و بین راه این سوال رو از خودم پرسیدم.
موضوع دوری از تماس تلفنی رو انکار نمی‌کنم. ولی قطعا اگه پیاده روی رو دوست نمی‌داشتم، انقدر مسیرهای طولانی رو در زندگیم پیاده نمی‌رفتم. پس مچ ذهنم رو گرفتم و بهش گفتم که این سوال به جایی نیست! الکی مغزم رو درگیر نکن. من با این موضوع مشکلی ندارم:)
هشتگ مچ ذهنت رو بگیر